بزرگترین پرونده رشوه جهان؛
3 ایرانی در راس فساد بزرگ نفتی
در این اسناد مشخص شده که شرکت Unaoil در زمان تحریم های نفتی ایران، برای آنکه دچار مشکلات تحریمی نشود از واحد پولی غیر از دلار برای پرداخت رشوه استفاده می کرده است. همچنین شرکت های واسطه برای فعالیت در ایران انتخاب می شده اند که ترجیحا نام ایران در آن ها به کار برده نشده است.
به گزارش ميزنفت ٬ نشریه اینترنتی هافینگتن پست ادعا کرده است که اسنادی در دست دارد که نشان می دهد شرکت نفتی Unaoil موناکو، متعلق به خانواده احسنی، با پرداخت رشوه های کلان به ارگان های مهم اقتصادی دنیا، مبالغ هنگفتی را عاید خود و شرکایش کرده است.
به نوشته این نشریه، این شرکت نقش واسطه را در پروژه های کلان اقتصادی بر عهده داشته است به گونه ای که از طرف شرکت های مطرح دنیا از جمله سامسونگ و هیوندای کره، رولز رویس اینگلیس، هالیبرتون آمریکا و هلدینگ لیتون استرالیا مبالغی را به مدیران شرکت های نفتی دنیا پرداخت می کرده تا بتواند پروژه های عظیم را در اختیار بگیرد.
بنا بر ادعای هافینگتن پست، ابعاد این ماجرا به قدری گسترده است که بخش بزرگی از بانک های اروپایی، آمریکایی، شرکت های نفتی بزرگ خاورمیانه، نهادهای بین المللی معتبر ضد رشوه و بسیاری موسسات دیگر را در بر می گیرد.
این گزارش ادعا می کند که،رشوه ها بین سال های 2002 تا 2010 به مقامات نفتی کشورهایی از جمله عراق، سوریه، لیبی، امارات، کویت و ایران پرداخت شده است. علاوه بر شرکت های فوق نام شرکت های FMC Technologies، Cameron and Weatherford آمریکا، Petrofac انگلیس، انی و سایپم ایتالیا، شرکت مان توربو و زیمنس آلمان، شرکت هلندی SBM Offshore، غول هندی لارسن و توربو نیز به چشم می خورد.
البته این باور وجود دارد که شرکت های فوق از پرداخت رشوه در این ارتباط بی خبر بوده اند. اما برخی شرکت ها از جمله شرکت اسپانیایی Tecnicas Reunidas، شرکت تچنیپ و غول حفاری MI-SWACO فرانسه نه تنها از این رشوه ها با خبر بوده اند بلکه خود نیز در پرداخت رشوه شریک بودند. غول دفاعی آمریکا هانی ول و شرکت فراساحل لیتون استرالیا توافق کرده بودند که از قراردادهای نفتی عراق از این رشوه ها حرفی به میان نیاورند. همچنین مدیر شرکت رولز رویس به دلیل درز اطلاعات این رشوه ها از این شرکت سعی داشته با پرداخت رشوه جلوی رسوایی شرکت را بگیرد.
این پرونده نشان می دهد که شرکت های غربی چگونه از دارایی های مردم خاورمیانه برای منافع خود استفاده می کنند. آمریکا پس از براندازی صدام اعلام کرده بود که درآمدهای نفتی عراق برای مردم این کشور هزینه می شود اما در این پرونده مشخص می شود که این ادعا دروغی بیش نبوده است.
شرکت نفتی Unaoil که طراح اصلی پرداخت این رشوه ها به شمار می رود از سوی خانواده احسنی در موناکو اداره می شود. عطا احسنی کارمند شرکت ملی نفت ایران بوده است که در سال 1359 همزمان با انقلاب از ایران خارج می شود و در 90 میلادی شرکت نفت Unaoil را به ثبت می رساند.
وی به همراه پسران خود سامان و سیروس احسنی این شرکت را اداره می کنند. بانک های نیویورک و لندن فعالیت های پول شویی را برای این خانواده انجام می دهند و از آنجا که از سال 2007 این شرکت به عضویت آژانس بین المللی ضد رشوه خواری تریس درآمده است، صداقت این سازمان هم زیر سوال می رود.
در این اسناد مشخص شده که شرکت Unaoil در زمان تحریم های نفتی ایران، برای آنکه دچار مشکلات تحریمی نشود از واحد پولی غیر از دلار برای پرداخت رشوه استفاده می کرده است. همچنین شرکت های واسطه برای فعالیت در ایران انتخاب می شده اند که ترجیحا نام ایران در آن ها به کار برده نشده است.
به نوشته این نشریه، این شرکت نقش واسطه را در پروژه های کلان اقتصادی بر عهده داشته است به گونه ای که از طرف شرکت های مطرح دنیا از جمله سامسونگ و هیوندای کره، رولز رویس اینگلیس، هالیبرتون آمریکا و هلدینگ لیتون استرالیا مبالغی را به مدیران شرکت های نفتی دنیا پرداخت می کرده تا بتواند پروژه های عظیم را در اختیار بگیرد.
بنا بر ادعای هافینگتن پست، ابعاد این ماجرا به قدری گسترده است که بخش بزرگی از بانک های اروپایی، آمریکایی، شرکت های نفتی بزرگ خاورمیانه، نهادهای بین المللی معتبر ضد رشوه و بسیاری موسسات دیگر را در بر می گیرد.
این گزارش ادعا می کند که،رشوه ها بین سال های 2002 تا 2010 به مقامات نفتی کشورهایی از جمله عراق، سوریه، لیبی، امارات، کویت و ایران پرداخت شده است. علاوه بر شرکت های فوق نام شرکت های FMC Technologies، Cameron and Weatherford آمریکا، Petrofac انگلیس، انی و سایپم ایتالیا، شرکت مان توربو و زیمنس آلمان، شرکت هلندی SBM Offshore، غول هندی لارسن و توربو نیز به چشم می خورد.
البته این باور وجود دارد که شرکت های فوق از پرداخت رشوه در این ارتباط بی خبر بوده اند. اما برخی شرکت ها از جمله شرکت اسپانیایی Tecnicas Reunidas، شرکت تچنیپ و غول حفاری MI-SWACO فرانسه نه تنها از این رشوه ها با خبر بوده اند بلکه خود نیز در پرداخت رشوه شریک بودند. غول دفاعی آمریکا هانی ول و شرکت فراساحل لیتون استرالیا توافق کرده بودند که از قراردادهای نفتی عراق از این رشوه ها حرفی به میان نیاورند. همچنین مدیر شرکت رولز رویس به دلیل درز اطلاعات این رشوه ها از این شرکت سعی داشته با پرداخت رشوه جلوی رسوایی شرکت را بگیرد.
این پرونده نشان می دهد که شرکت های غربی چگونه از دارایی های مردم خاورمیانه برای منافع خود استفاده می کنند. آمریکا پس از براندازی صدام اعلام کرده بود که درآمدهای نفتی عراق برای مردم این کشور هزینه می شود اما در این پرونده مشخص می شود که این ادعا دروغی بیش نبوده است.
شرکت نفتی Unaoil که طراح اصلی پرداخت این رشوه ها به شمار می رود از سوی خانواده احسنی در موناکو اداره می شود. عطا احسنی کارمند شرکت ملی نفت ایران بوده است که در سال 1359 همزمان با انقلاب از ایران خارج می شود و در 90 میلادی شرکت نفت Unaoil را به ثبت می رساند.
وی به همراه پسران خود سامان و سیروس احسنی این شرکت را اداره می کنند. بانک های نیویورک و لندن فعالیت های پول شویی را برای این خانواده انجام می دهند و از آنجا که از سال 2007 این شرکت به عضویت آژانس بین المللی ضد رشوه خواری تریس درآمده است، صداقت این سازمان هم زیر سوال می رود.
در این اسناد مشخص شده که شرکت Unaoil در زمان تحریم های نفتی ایران، برای آنکه دچار مشکلات تحریمی نشود از واحد پولی غیر از دلار برای پرداخت رشوه استفاده می کرده است. همچنین شرکت های واسطه برای فعالیت در ایران انتخاب می شده اند که ترجیحا نام ایران در آن ها به کار برده نشده است.
شنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۳۵
کد مطلب: 12614
