کسی که نازی‌ها را بر باد داد
درباره «بزرگ جاسوس» نفتی
میز نفت - اریکسون صاحب چند شرکت نفتی در نقاط مختلف جهان و به یک تاجر بزرگ نفتی معروف بود. او از فردایش، تغییرات را آغاز می‌کند و کم‌کم، خود را به یک هوادار نازی‌ها جا انداخت. حتی با سفیر آلمان در سوئد ارتباط گرفت و با وی دوست شد. سه ماه نگذشته بود که یادداشتی به او رسید: «قولت به لارنس را فراموش نکن».
وحید حاحی پور | پس از حمله نازی‌ها به لهستان در سال ۱۹۳۶، سفیر آمریکا خود را به استکهلم سوئد می‌رساند تا با یکی از چهره‌های نفتی اروپا دیدار کند؛ دیدار با اریک اریکسون، تاجر نفتی و سوئدی – آمریکایی.
اریکسون از نازی‌ها متنفر بود، عاشق آمریکا و کسی که مدام می‌گفت چرا واشنگتن برای کشیدن ترمز آلمان‌ها وارد عمل نمی‌شود. یک ضیافت شام دونفره، جایی بود که آقای سفیر پیشنهاد مهمی به اریکسون داد: «تو حاضری به کشورت کمک کنی؟ باید برای آمریکا جاسوسی کنی». پیشنهادی که اریکسون را شوکه کرد. در ابتدا رد کرد؛ ولی آقای سفیر که دوستی دیرینه‌ای با او داشت، جزئیات این پیشنهاد را تشریح کرد.
اریکسون باید خود را به نازی‌ها نزدیک می‌کرد، با پوشش تاجر نفت؛ او باید اطلاعات دقیق و مهمی از تأسیسات نفتی، پالایشگاه‌ها و مخازن سوخت آلمان را به سیا می‌رساند. اریکسون می‌گوید همه می‌دانند من یک آمریکایی هستم، چطور می‌شود؟ سفیر پاسخ داد تو باید در پوست یک نازی متعصب بروی. سرگرد بردلی با تو تماس می‌گیرد با رمز «من دوست لارنس هستم».
اریکسون می‌گوید اگر در این نقش برود، دوستان و خانواده خود را از دست می‌دهد؛ دوستش می‌گوید این کمترین هزینه‌ای است که می‌توان برای کشورت پرداخت کنی.
اریکسون صاحب چند شرکت نفتی در نقاط مختلف جهان و به یک تاجر بزرگ نفتی معروف بود. او از فردایش، تغییرات را آغاز می‌کند و کم‌کم، خود را به یک هوادار نازی‌ها جا انداخت. حتی با سفیر آلمان در سوئد ارتباط گرفت و با وی دوست شد. سه ماه نگذشته بود که یادداشتی به او رسید: «قولت به لارنس را فراموش نکن».
سرانجام بردلی، پس از دو سال اریکسون را دید؛ جزئیات مأموریتش را برایش شرح داد و به او گفت در این دو سال تحت‌نظر بودی. اریکسون که حالا به دلیل مواضع نازیسمی خود از سوی دوستان و خانواده‌اش طرد شده بود، روابط خود را با چهره‌های حزب نازی افزایش داد.
مأموریت رسمی وی از سال ۱۹۳۹ آغاز شد؛ او با هرمان گورینگ، یکی از رهبران نازی دوست شد؛ او نیز اریکسون را به هاینریش هیملر، یکی دیگر از اعضای رهبری، معرفی کرد. هیملر به اریکسون مجوز سفر به آلمان و مشاوره برای موضوعات نفتی و سوختی را داد.
او بیش از ۳۰ بار به آلمان سفر کرد و همه اطلاعات نفتی آلمان‌ها را به رابط خود در سازمان جاسوسی آمریکا انتقال داد؛ وی به‌قدری نقش خود را خوب بازی کرد که او را نازی‌تر از هیتلر می‌دانستند. حتی نامش توسط متفقین در لیست سیاه قرار گرفت.
در حالی همه او را نازی می‌دانستند، به دیدار هری ترومن رئیس‌جمهور آمریکا رفت و بابت خدماتش، از او تقدیر شد. همین کافی بود تا همه بهت‌زده بمانند. یک مدیر نفتی که اواخر عمرش را در فرانسه سپری کرد و در سال ۱۹۹۳ درگدشت. آمریکایی‌ها نقش او را در شکست هیتلر و نازی‌ها غیرقابل‌وصف می‌دانند. تاجر بزرگی که در تاریخ جنگ جهانی دوم جاودانه شد.
اریکسون از نازی‌ها متنفر بود، عاشق آمریکا و کسی که مدام می‌گفت چرا واشنگتن برای کشیدن ترمز آلمان‌ها وارد عمل نمی‌شود. یک ضیافت شام دونفره، جایی بود که آقای سفیر پیشنهاد مهمی به اریکسون داد: «تو حاضری به کشورت کمک کنی؟ باید برای آمریکا جاسوسی کنی». پیشنهادی که اریکسون را شوکه کرد. در ابتدا رد کرد؛ ولی آقای سفیر که دوستی دیرینه‌ای با او داشت، جزئیات این پیشنهاد را تشریح کرد.
اریکسون باید خود را به نازی‌ها نزدیک می‌کرد، با پوشش تاجر نفت؛ او باید اطلاعات دقیق و مهمی از تأسیسات نفتی، پالایشگاه‌ها و مخازن سوخت آلمان را به سیا می‌رساند. اریکسون می‌گوید همه می‌دانند من یک آمریکایی هستم، چطور می‌شود؟ سفیر پاسخ داد تو باید در پوست یک نازی متعصب بروی. سرگرد بردلی با تو تماس می‌گیرد با رمز «من دوست لارنس هستم».
اریکسون می‌گوید اگر در این نقش برود، دوستان و خانواده خود را از دست می‌دهد؛ دوستش می‌گوید این کمترین هزینه‌ای است که می‌توان برای کشورت پرداخت کنی.
اریکسون صاحب چند شرکت نفتی در نقاط مختلف جهان و به یک تاجر بزرگ نفتی معروف بود. او از فردایش، تغییرات را آغاز می‌کند و کم‌کم، خود را به یک هوادار نازی‌ها جا انداخت. حتی با سفیر آلمان در سوئد ارتباط گرفت و با وی دوست شد. سه ماه نگذشته بود که یادداشتی به او رسید: «قولت به لارنس را فراموش نکن».
سرانجام بردلی، پس از دو سال اریکسون را دید؛ جزئیات مأموریتش را برایش شرح داد و به او گفت در این دو سال تحت‌نظر بودی. اریکسون که حالا به دلیل مواضع نازیسمی خود از سوی دوستان و خانواده‌اش طرد شده بود، روابط خود را با چهره‌های حزب نازی افزایش داد.
مأموریت رسمی وی از سال ۱۹۳۹ آغاز شد؛ او با هرمان گورینگ، یکی از رهبران نازی دوست شد؛ او نیز اریکسون را به هاینریش هیملر، یکی دیگر از اعضای رهبری، معرفی کرد. هیملر به اریکسون مجوز سفر به آلمان و مشاوره برای موضوعات نفتی و سوختی را داد.
او بیش از ۳۰ بار به آلمان سفر کرد و همه اطلاعات نفتی آلمان‌ها را به رابط خود در سازمان جاسوسی آمریکا انتقال داد؛ وی به‌قدری نقش خود را خوب بازی کرد که او را نازی‌تر از هیتلر می‌دانستند. حتی نامش توسط متفقین در لیست سیاه قرار گرفت.
در حالی همه او را نازی می‌دانستند، به دیدار هری ترومن رئیس‌جمهور آمریکا رفت و بابت خدماتش، از او تقدیر شد. همین کافی بود تا همه بهت‌زده بمانند. یک مدیر نفتی که اواخر عمرش را در فرانسه سپری کرد و در سال ۱۹۹۳ درگدشت. آمریکایی‌ها نقش او را در شکست هیتلر و نازی‌ها غیرقابل‌وصف می‌دانند. تاجر بزرگی که در تاریخ جنگ جهانی دوم جاودانه شد.
سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳۰
کد مطلب: 43162