به بهانه سخنرانی اخیر رهبر انقلاب:
مهملات نفتی دولت سیزدهم
میز نفت - وزارت نفت دولت سیزدهم، کم مهمل برای نظام نبافت؛ از نهضت پالایشگاه سازی گرفته تا توسعه میادین مشترک و احیای پروژه های راکد. به بهانه بیانات رهبر انقلاب درباره گزارش های مهمل دولت سیزدهم به تعدادی از این مهملات می پردازیم.
به گزارش میز نفت، یکی از مهم‌ترین انتقادات وارده به دولت سیزدهم گزارش‌های غلط این دولت به رهبر انقلاب و مردم بوده است؛ گزارش‌هایی که اغلب نادرستی آنها توسط کارشناسان و برخی رسانه‌ها افشا شد و دست آخر، شخص رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خود به صورت شفاف به آن اشاره کرده و این قبیل گزارش‌ها را مهمل و پوچ خواندند.
با این مقدمه، به‌راحتی می‌توان گزاره‌های مهمی را از مهملات دولت سیزدهم مرور کرد که هنوز هم مورد تأکید چهره‌های دولت گذشته و حامیانش است.
جواد اوجی وزیر سابق نفت، در سال ۱۴۰۰ ادعا کرد که می‌خواهد در پایان سال ۱۴۰۴ ظرفیت پالایشی کشور را یک میلیون بشکه در روز افزایش دهد. به همین دلیل ساخت چند پالایشگاه از جمله پالایشگاه شهید قاسم سلیمانی در دستور کار قرار گرفت.
حتی نزد رئیس‌جمهور فقید رفته و قرارداد آن را امضا کردند اما وقتی دولت را تحویل دادند، حتی کلنگ آن هم به زمین نخورده بود. در سایر پروژه‌های پالایشگاهی نیز وضع همین بود؛ اما ارقامی که در گزارش‌ها قید می‌شد، چیز دیگری را نشان می‌داد.
در همان دولت قبل، موضوع توسعه میادین گازی با سرمایه‌گذاری پتروشیمی ها مطرح شد و این بار هم در حضور رئیس جمهور، تفاهمنامه آن امضا شد.
قرار بود شرکت های پتروشیمی با سرمایه گذاری خود، میادین گاز را توسعه داده تا خوراکشان را به صورت بلند مدت تامین کنند. در بوق و کرنا کردند، گزارش دادند و نوشتند که گامی بزرگ برداشته شد اما هیچ اقدامی صورت نگرفت.
طی سه سال گذشته مدام از این دستاورد کاغذی گفته شد؛ اما در دیدار اخیر رهبر انقلاب با فعالان اقتصادی، این موضوع مورد انتقاد چهره‌های اقتصادی کشور قرار گرفت تا رهبر انقلاب بگویند من شرمنده شدم.
و اما یکی دیگر از مهم‌ترین مهملاتی که بارها به آن پاسخ داده شد موضوع پالایشگاه فراسرزمینی است به‌ویژه ونزوئلا. در دولت گذشته، ایران خدمات فنی به ونزوئلا ارائه می‌داد و در ازایش، بخشی از میعانات گازی خود را به این کشور ارسامی‌کردرد و فرآورده تحویل می‌گرفت.
به این معامله ساده، پالایشگاه فراسرزمینی گفتند درحالی‌که چنین نام‌گذاری‌ای، هیچ ارتباطی به مبانی پالایشگاه فراسرزمینی نداشته و فقط یک قرارداد تجاری میان طرفین بود.
همین را آرایش کرده و به افکار عمومی تزریق کردند که ایران پالایشگاه فراسرزمینی دارد که البته اگر داشت، امروز هم فعال بود اما نیست!
یکی دیگر از مهملات دولت سیزدهم، به فاز 11 پارس جنوبی مربوط می‌شد؛ جایی که رئیس‌جمهور مرحوم را وادرا کردند بگوید این فاز بدون حضور توتال فرانسه توسعه یافت درحالی‌که از اساس دروغ بود.
فاز ۱۱ در دولیت سیزدهم با دو سال تاخیر و شکست وعده های پوچ همراه بود؛ دست آخر هم چند چاه حفر شد و میزان استخراج گاز با نصف ظرفیت هدف گذاری شده، محقق شد که البته با اشکالات فنی بسیاری مواجه بوده و است.
اما وزارت نفت دولت سیزدهم، همین نقص بزرگ را رنگ کرده و به عنوان یک دستاورد به رئیس جمهور غالب کرد.
در اواخر سال ۱۴۰۰ بود که شرکت ملی نفت یک قرارداد مبهمی را با شرکت آوانگارد امضا کرد تا توسعه لایه نفتی پارس جنوبی را شروع کند. محسن خجسته مهر مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت، گفته بود با سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون‌دلاری این شرکت، تولید نفت از این لایه افزایش می‌یابد.
این را هم در قالب گزارش عملکرد برای بالا ارسال کردند؛ اما در نهایت، تولید نفت از این حوزه کاهش یافت و از ۷ هزار بشکه به ۲ هزار بشکه رسید! یکی دیگر از مهملاتی که دولت سیزدهم برای نظام بافت.
با این مقدمه، به‌راحتی می‌توان گزاره‌های مهمی را از مهملات دولت سیزدهم مرور کرد که هنوز هم مورد تأکید چهره‌های دولت گذشته و حامیانش است.
نهضت پالایشگاه سازی و دو پالایشگاه جدید
جواد اوجی وزیر سابق نفت، در سال ۱۴۰۰ ادعا کرد که می‌خواهد در پایان سال ۱۴۰۴ ظرفیت پالایشی کشور را یک میلیون بشکه در روز افزایش دهد. به همین دلیل ساخت چند پالایشگاه از جمله پالایشگاه شهید قاسم سلیمانی در دستور کار قرار گرفت.
حتی نزد رئیس‌جمهور فقید رفته و قرارداد آن را امضا کردند اما وقتی دولت را تحویل دادند، حتی کلنگ آن هم به زمین نخورده بود. در سایر پروژه‌های پالایشگاهی نیز وضع همین بود؛ اما ارقامی که در گزارش‌ها قید می‌شد، چیز دیگری را نشان می‌داد.
توسعه میادین گازی با پتروشیمی‌ها
در همان دولت قبل، موضوع توسعه میادین گازی با سرمایه‌گذاری پتروشیمی ها مطرح شد و این بار هم در حضور رئیس جمهور، تفاهمنامه آن امضا شد.
قرار بود شرکت های پتروشیمی با سرمایه گذاری خود، میادین گاز را توسعه داده تا خوراکشان را به صورت بلند مدت تامین کنند. در بوق و کرنا کردند، گزارش دادند و نوشتند که گامی بزرگ برداشته شد اما هیچ اقدامی صورت نگرفت.
طی سه سال گذشته مدام از این دستاورد کاغذی گفته شد؛ اما در دیدار اخیر رهبر انقلاب با فعالان اقتصادی، این موضوع مورد انتقاد چهره‌های اقتصادی کشور قرار گرفت تا رهبر انقلاب بگویند من شرمنده شدم.
پالایشگاه فراسرزمینی
و اما یکی دیگر از مهم‌ترین مهملاتی که بارها به آن پاسخ داده شد موضوع پالایشگاه فراسرزمینی است به‌ویژه ونزوئلا. در دولت گذشته، ایران خدمات فنی به ونزوئلا ارائه می‌داد و در ازایش، بخشی از میعانات گازی خود را به این کشور ارسامی‌کردرد و فرآورده تحویل می‌گرفت.
به این معامله ساده، پالایشگاه فراسرزمینی گفتند درحالی‌که چنین نام‌گذاری‌ای، هیچ ارتباطی به مبانی پالایشگاه فراسرزمینی نداشته و فقط یک قرارداد تجاری میان طرفین بود.
همین را آرایش کرده و به افکار عمومی تزریق کردند که ایران پالایشگاه فراسرزمینی دارد که البته اگر داشت، امروز هم فعال بود اما نیست!
فاز ۱۱ پارس جنوبی
یکی دیگر از مهملات دولت سیزدهم، به فاز 11 پارس جنوبی مربوط می‌شد؛ جایی که رئیس‌جمهور مرحوم را وادرا کردند بگوید این فاز بدون حضور توتال فرانسه توسعه یافت درحالی‌که از اساس دروغ بود.
فاز ۱۱ در دولیت سیزدهم با دو سال تاخیر و شکست وعده های پوچ همراه بود؛ دست آخر هم چند چاه حفر شد و میزان استخراج گاز با نصف ظرفیت هدف گذاری شده، محقق شد که البته با اشکالات فنی بسیاری مواجه بوده و است.
اما وزارت نفت دولت سیزدهم، همین نقص بزرگ را رنگ کرده و به عنوان یک دستاورد به رئیس جمهور غالب کرد.
لایه نفتی پارس جنوبی
در اواخر سال ۱۴۰۰ بود که شرکت ملی نفت یک قرارداد مبهمی را با شرکت آوانگارد امضا کرد تا توسعه لایه نفتی پارس جنوبی را شروع کند. محسن خجسته مهر مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت، گفته بود با سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون‌دلاری این شرکت، تولید نفت از این لایه افزایش می‌یابد.
این را هم در قالب گزارش عملکرد برای بالا ارسال کردند؛ اما در نهایت، تولید نفت از این حوزه کاهش یافت و از ۷ هزار بشکه به ۲ هزار بشکه رسید! یکی دیگر از مهملاتی که دولت سیزدهم برای نظام بافت.
دوشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۱۹
کد مطلب: 41970
